Choroba dłoni, stóp i ust

               Dyrektorzy Placówek Oświatowych

            W związku ze wzmożoną liczbą przypadków zachorowań wśród dzieci na „chorobę dłoni, stóp i ust”, zwaną potocznie „chorobą bostońską”, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Sępólnie Kraj., przesyła w załączeniu ulotkę informacyjną, dotyczącą  w/w jednostki chorobowej.

                                                                                                                    Z poważaniem                                    

    Państwowy Powiatowy

         Inspektor  Sanitarny

              w Sępólnie Kraj.

                                                                                                                    mgr inż. Elżbieta Estkowska

 

Choroba dłoni, stóp i ust

(zwana też chorobą bostońską)

 

Jest to choroba zakaźna wywoływana przez wirusy z grupy Coxsackie należące do występujących powszechnie enterowirusów.

 

Źródło zakażenia

Źródłem infekcji jest przede wszystkim osoba chora. Zaraźliwość jest bardzo duża, szczególnie wysoka wśród dzieci przebywających w zbiorowiskach.

Ponadto, źródłem infekcji może być także skażona fekaliami woda bądź pożywienie, w lecie – baseny i kąpieliska.

 

Drogi przenoszenia

Wirus rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą (choroba brudnych rąk) oraz jej wydzielinami i wydalinami: śliną, wydzielinami z nosa i gardła podczas kaszlu i kichania, oraz płynem z pękających pęcherzyków pojawiających się na skórze. Wirus znajduje się także w stolcu osoby zakażonej. Do zakażenia może dojść również poprzez kontakt z przedmiotami i powierzchniami, które wcześniej uległy skażeniu przez wydzieliny/wydaliny osoby zakażonej/chorej.

 

Okres wylęgania wynosi od 3 do 5 dni

 

Przebieg zakażenia może być bezobjawowy lub skąpoobjawowy, mimo to osoby zakażone mogą być źródłem zakażenia dla innych.

 

W postaci objawowej, czas trwania objawów wynosi do około 7 dni

Mogą pojawić się: gorączka, brak apetytu, osłabienie, ból gardła, owrzodzenia na języku, dziąsłach, wewnętrznych powierzchniach policzków, wysypka bądź pęcherzyki na skórze dłoni oraz stóp (czasem również na pośladkach). Pęcherzyki mogą przekształcać się w pęcherze, na błonach śluzowych tworzyć zaś owrzodzenia. Objawy pęcherzykowej osutki pojawiają się w 2 – 3 dniu choroby. Zakaźność utrzymuje się do czasu zaniku osutki, ale w kale wirusy mogą być wydalane nawet przez kilka tygodni.

Przestrzeganie zasad higieny jest jedyną drogą do uniknięcia zakażenia

Zapobieganie

  1. Dbanie o higienę osobistą
  • w przypadku małych dzieci: mycie rąk po każdej zmianie pieluchy, po dotykaniu zainfekowanej skóry, po skorzystaniu z toalety i przed przygotowywaniem posiłków,
  • jeśli dziecko jest starsze, wdrażanie prawidłowych nawyków higienicznych: mycie rąk po każdym skorzystaniu z toalety, opróżnianiu nosa czy dotykaniu pęcherzy,
  • regularne pranie lub mycie i dezynfekcja przedmiotów z którymi chore dziecko miało kontakt, w szczególności: smoczków, zabawek, ubranek i innych przedmiotów, które miało w ustach,
  • częsta zmiana i pranie pościeli,
  • jeśli to możliwe, izolowanie chorego dziecka od reszty rodzeństwa (indywidualne miejsce do spania),
  • dezynfekcja (przynajmniej dwa razy dziennie) miejsc najczęściej dotykanych w pomieszczeniach np.: klamek, spłuczek, słuchawek telefonu, kontaktów itp.
  1. Unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi (np. odwiedzania chorych, przytulania, całowania, korzystania ze wspólnych naczyń itp.).

 

ZALECENIE KTÓRE POWINNO BYĆ BEZWZGLEDNIE PRZESTRZEGANE

Chore dzieci nie powinny chodzić do szkoły, przedszkola, żłobka ani do świetlicy, aby nie zarażać innych i nie rozprzestrzeniać choroby.